Hypertrofische Cardiomyopathie (HCM) bij katten is een van de meest voorkomende gezondheidsproblemen, vooral bij rassen als Maine Coon en Ragdoll. Er zijn echter ook veel gevallen van hypertrofische cardiomyopathie gemeld bij kattenrassen Sphynx en Brits Korthaar.
Meestal ontdekken eigenaren dat hun kat deze ziekte heeft als het te laat is, zoals het geval was met onze 2-jarige en 6-maanden oude gemengde Ragdoll-kat, die plotseling overleed.
Laten we eens kijken wat hypertrofische cardiomyopathie (HCM) bij katten betekent, wat de oorzaak ervan is, de symptomen ervan en hoe het kan worden behandeld.
Wat is hypertrofische cardiomyopathie bij katten?
Zoals te zien is in de afbeelding hierboven, bevindt zich aan de rechterkant een hart met verdikte hartwanden, wat automatisch leidt tot vernauwing van de kamers. In wezen kan het linkerventrikel zich niet goed met bloed vullen vanwege de verdikking van de hartwanden.
Oorzaken van hypertrofische cardiomyopathie
De exacte oorzaken van deze hartziekte zijn niet vastgesteld, maar het lijkt erop dat de ziekte een sterke genetische component heeft met een grote kans op erfelijke overdracht.
Rassen die vatbaar zijn voor hypertrofische cardiomyopathie zijn onder meer Ragdoll-, Norwegian Forest-, Sphynx-, Perzische, Maine Coon- en Britse korthaarkatten. De meeste gevallen worden geregistreerd bij Ragdoll-katten.
Hoe manifesteert het zich? Symptomen
Zoals aan het begin van dit artikel werd vermeld, realiseren eigenaren zich vaak pas dat hun kat aan deze ziekte lijdt als het te laat is. Katten hebben een zeer goed vermogen om hun gezondheidsproblemen te verbergen. Als een kat een aandoening heeft, zal hij over het algemeen bepaalde bewegingen of acties vermijden.
Bij katten die lijden aan hypertrofische cardiomyopathie kunnen de symptomen bestaan uit dyspnoe (ademhalingsmoeilijkheden), verminderde tolerantie voor fysieke inspanning, snelle ademhaling met open mond tijdens matige inspanning, of zelfs verlamming/paresthesie van de ledematen. Verlamming van ledematen is het gevolg van trombi (bloedstolsels) die in het hart worden gevormd en die bepaalde slagaders kunnen losmaken en blokkeren.
Hoe kunt u bepalen of een kat lijdt aan hypertrofische cardiomyopathie?
De meest betrouwbare manier is door middel van een grondig medisch onderzoek waarbij de dierenarts specifieke tests zal uitvoeren. Een ECG (elektrocardiogram) kan hartafwijkingen helpen identificeren, en een echocardiogram (hart-echografie) kan onmiddellijk inzicht geven in de vraag of de dikte van de linkerventrikelwand correct is en of het hart specifieke veranderingen vertoont die verband houden met deze ziekte.
U kunt zien dat er iets mis is met uw kat als u merkt dat hij zeer snel vermoeid raakt, lusteloos lijkt, met open mond ademt en bij matige activiteit abnormaal snel ademt.
Behandeling voor hypertrofische cardiomyopathie (HCM) bij katten
Helaas is er geen remedie voor hypertrofische cardiomyopathie (HCM) bij katten, alleen therapieën die gericht zijn op het verlichten van de symptomen en het ondersteunen van de kwaliteit van leven.
Zuurstoftherapie (een techniek die is ontworpen om het zuurstofgebrek in het bloed te compenseren) helpt in hoge mate de ademhalingsspieren te ondersteunen en hypoventilatie (zuurstoftekort) te voorkomen.
De dierenarts zal de juiste medicatie en therapie voor deze hartaandoening bij uw kat bepalen.
Heel belangrijk is dat nadat bij een kat de diagnose van deze aandoening is gesteld, regelmatige dierenartscontroles essentieel zijn en dat de kat van inspanning moet worden gespaard. Speeltijd met andere katten kan fataal zijn voor katten met HCM.