Als je een plantenliefhebber bent en een kat in huis hebt, is het zeer raadzaam om te weten wat de giftige en de niet-giftige planten voor katten zijn.
Om het uiterlijk van onze huizen te verfraaien, kiezen velen van ons ervoor om kleur en een meer natuurlijke sfeer toe te voegen met behulp van planten, zonder te beseffen dat sommige hiervan giftig kunnen zijn voor onze kattenvrienden en hun leven in gevaar kunnen brengen.
Statistieken tonen aan dat er meer dan 700 giftige planten zijn voor katten en andere huisdieren of vogels.
Ondanks dat het vleesetende dieren zijn, eten katten graag gras, vooral tijdens het vervellen, maar ook op andere momenten, omdat het de spijsvertering bevordert. Daarom is het van cruciaal belang om de giftige planten voor katten te kennen. Volkswijsheid suggereert dat ze gras consumeren als ze hoofdpijn hebben, maar dit wordt niet bevestigd door dierenartsen of wetenschappelijke studies.
Sommige katten weigeren planten en gras te eten, maar velen zullen dat wel doen als ze potplanten in huis tegenkomen. Deze katten kunnen de planten verwarren met iets lekkers en beginnen aan bladeren, bloemen en zelfs bollen te knabbelen, zonder te beseffen dat dit schadelijk voor ze kan zijn. Het is dus uw verantwoordelijkheid om hun welzijn te garanderen en uzelf te informeren over de planten die u rond uw kat kunt hebben. Weten welke planten giftig zijn voor katten en welke niet-giftig zijn, is essentieel als je ze in huis houdt.
Veel van de giftige planten kunnen huidontstekingen, maagproblemen of mondholteproblemen veroorzaken, terwijl andere specifieke organen kunnen aantasten, waardoor het leven van de kat in gevaar komt.
Lijst met giftige planten voor katten (giftig)
Aloë vera: depressie, braken, diarree, anorexia, beven, veranderingen in de kleur van de urine.
Azalea: overmatige speekselvloed, zwakte, braken, diarree, hypotensie, hartstilstand.
Kartonnen handpalm: hevige dorst, geelzucht, leverfalen, darmbloedingen, schrammen, braken.
Begonia: braken, overmatig miauwen, slikproblemen, mondirritaties en brandwonden.
Cactus: mond- en maagirritaties.
Calla Lelie: braken, slikproblemen, mondirritaties en brandwonden.
Lelie en alle verwante soorten: braken, diarree, nierfalen, lethargie, verlies van eetlust, speekselvloed, trillen, toevallen, hartritmestoornissen, lage bloeddruk, buikpijn, mondirritaties, slikproblemen. Het wordt afgeraden om lelies in huis te hebben, deze zijn voor veel katten dodelijk.
Kerstcactus: braken, maag- en mondirritaties.
Chrysant: huidontsteking, overmatige speekselvloed, braken, diarree.
Cyclamen: speekselvloed, onregelmatige hartslag, braken, diarree, hart- en ademhalingsstilstand.
dracaena: verwijde pupillen, bloed in het braaksel, overmatige speekselvloed.
Ficus: huidontsteking, braken, speekselvloed, mondirritaties.
Varen: buikpijn, huidontsteking. (Kan deze problemen veroorzaken, maar is niet giftig).
Philodendron: slikproblemen, braken, brandwonden aan lippen en tong.
Anjer: huidirritaties, maagdarmstoornissen.
Komkommers: huidaandoeningen, maag-darmproblemen.
Klimop: buikpijn, overmatige speekselvloed, braken, diarree, mondirritaties, slikproblemen.
Lelies van de vallei: desoriëntatie, lage bloeddruk, onregelmatige hartslag.
Tulp: braken, depressie, diarree, overmatige speekselvloed.
Oleander: onderkoeling, hartproblemen, maag-darmirritaties.
Lila: flauwvallen, braken, nierfalen, coma.
Gele narcis: speekselvloed, braken, diarree, hypotensie, toevallen.
Sleutelbloem: braken, diarree.
Tomaat: maag-darmirritaties, verlies van eetlust, zwakte, lage bloeddruk, desoriëntatie, trage pols, verwijde pupillen, diarree.
Brandnetel: depressie, anorexia, braken, diarree.
Olifant oor: slikproblemen, braken, mondirritaties en brandwonden.
Maretak: gedragsveranderingen, hypotensie, braken, cardiovasculair falen, lage pols, diarree, maag-darmaandoeningen.
Hyacint: huidontsteking, allergische reacties, braken, diarree.
De verstrekte lijst bevat alleen de meest voorkomende planten die bij ons thuis voorkomen, maar het is belangrijk op te merken dat er nog veel meer soorten giftige planten voor katten zijn. Het is van cruciaal belang dat u zich bewust bent van deze giftige planten voor katten voor de veiligheid van uw kattenvrienden, omdat inname of contact met deze schadelijke plantaardige stoffen tot een reeks gezondheidsproblemen kan leiden en in ernstige gevallen zelfs levensbedreigend kan zijn.
Symptomen – Kat vergiftigd met kamer- of tuinplanten (giftige planten voor katten)
De symptomen die zich ontwikkelen bij een kat die vergiftigd is met planten, kunnen als volgt in verband worden gebracht met het orgaan dat door het gif is aangetast:
Als de nieren aangetast zijn, zal de kat overmatig water consumeren en vaak plassen.
Als het gif de mond of slokdarm aantast, zal de kat overvloedig kwijlen en moeite hebben met slikken.
Braken en diarree treden op wanneer de maag, dikke darm of darmen worden aangetast.
Een onregelmatige, langzame of snelle hartslag is een teken dat het hart wordt beïnvloed door de giftige stoffen die de kat uit de plant heeft binnengekregen.
Als u ademhalingsproblemen opmerkt, kan de kat problemen hebben met de luchtwegen.
Als er sprake is van ontstekingen, roodheid en jeuk, kan dit ook te wijten zijn aan blootstelling aan een plant.
In al deze gevallen wordt een bezoek aan de dierenarts een prioriteit en urgent. Neem een blad of een bloem mee die de kat heeft opgegeten, of probeer een monster te verzamelen als hij al heeft overgegeven. De behandeling zal gebaseerd zijn op de plantensoort.
Om een juiste diagnose te stellen, zal de arts de kat aan een grondig onderzoek onderwerpen. Ze zullen bloed- en urinemonsters nemen en als de vergiftiging wordt bevestigd, zullen ze stoffen toedienen om braken op te wekken, medicinale houtskool om eventuele resterende giftige stoffen in het lichaam te absorberen na het braken, en infusies van vitamines en mineralen om vitale organen te ondersteunen.
Ook al bent u snel en wordt de behandeling onmiddellijk toegepast, toch bezwijken veel katten nog steeds aan vergiftiging. Artsen zeggen dat de meest dodelijke plant voor katten de Paaslelie is.
Herstel duurt bij speciale diëten langer. Volg daarom nauwgezet de instructies en adviezen van uw dierenarts.
Lees ook: Giftige essentiële oliën voor katten (Top 5 doTERRA)
Welke planten zijn niet giftig voor katten?
Er zijn verschillende niet-giftige planten voor katten die kunnen dienen als een veilig alternatief voor mogelijk schadelijke planten. Hier zijn een paar voorbeelden van niet-giftige planten voor katten:
Kattenkruid (Nepeta cataria) – Een plant die katten aantrekt en hen voorziet van een natuurlijke stimulans.
Peterselie – Een smaakmaker die je in een pot kunt kweken die veilig is voor katten om te consumeren.
Basilicum – Een aromatische plant die niet giftig is voor katten.
Munt (Mentha) – Een verfrissende en stimulerende plant voor katten die veilig is voor hen.
Rozemarijn (Rosmarinus officinalis) – Een kruiden- en aromatische plant die niet schadelijk is voor katten.
Afrikaans viooltje (Saintpaulia) – Een populaire kamerplant die niet giftig is voor katten.
Varen (Nephrolepis exaltata) – Een kamerplant met delicate bladeren die veilig is voor katten.
Bamboepalm (Chamaedorea seifrizii) – Een kleine en elegante palm die geen risico’s voor katten met zich meebrengt.
Hoewel deze planten niet giftig zijn, kan elke kat individuele reacties op verschillende planten hebben. Daarom is het altijd een goede gewoonte om het gedrag van uw kat in de gaten te houden wanneer u een nieuwe plant bij u thuis introduceert, en een dierenarts te raadplegen als u zich zorgen maakt over de veiligheid van uw kat met betrekking tot specifieke planten.
Conclusie: giftige en niet-giftige planten voor katten
Concluderend is het essentieel om op de hoogte te zijn van giftige planten voor katten en deze in onze huizen of tuinen te vermijden om de veiligheid van onze kattenvrienden te garanderen. Tegelijkertijd is er een verscheidenheid aan niet-giftige planten voor katten die we in hun omgeving kunnen integreren, waardoor ze natuurlijke stimulerende middelen krijgen en een rijkere leefruimte krijgen. Elke kat kan echter anders reageren op planten, dus het zorgvuldig monitoren van hun gedrag en overleg met een dierenarts wordt altijd aanbevolen bij het introduceren van nieuwe planten bij ons thuis. De veiligheid van onze katten moet altijd een topprioriteit zijn.
