Choroba przyzębia u kotów (zapalenie przyzębia) to schorzenie, które wpływa na struktury podporowe zębów w kościach szczęki, w tym na przyzębie. Istnieją dwie główne formy chorób przyzębia: zapalenie dziąseł i zapalenie przyzębia. Zapalenie dziąseł stanowi początkowy etap rozwoju zapalenia przyzębia i jest spowodowane kwaśną wydzieliną i toksynami uwalnianymi z płytki nazębnej. Substancje te działają drażniąco, prowadząc do stanu zapalnego, zwanego zapaleniem dziąseł. Kiedy stan zapalny przechodzi w infekcję i rozciąga się od dziąseł do struktury kostnej zęba i struktur więzadłowych, można go uznać za pierwotny etap zapalenia przyzębia.
Zapalenie przyzębia często pojawia się po nieleczonym i ignorowanym zapaleniu dziąseł. Na zębach gromadzi się płytka bakteryjna, która podrażnia dziąsła, a więzadło przyzębia traci kolagen, co skutkuje zniszczeniem kości wyrostka zębodołowego, osłabiając przyczep zęba.
Przyczyny zapalenia przyzębia u kotów
Oprócz złej higieny jamy ustnej, inne istotne czynniki, które mogą wywołać zapalenie przyzębia u kotów, obejmują:
Infekcje wirusowe: Kaliciwirus kotów (FCV) i herpeswirus kotów (FHV) mogą odgrywać znaczącą rolę w wywoływaniu zapalenia dziąseł, podczas gdy wirus białaczki kotów (FeLV) i wirus niedoboru odporności kotów (FIV) wpływają na układ odpornościowy kota, chociaż nie są bezpośrednio związane z zapaleniem dziąseł.
Nieprawidłowe ustawienie zębów: Nieprawidłowe ustawienie i stłoczenie zębów sprzyja gromadzeniu się płytki bakteryjnej.
Genetyka: Niektóre koty są genetycznie predysponowane do chorób zębów, a w niektórych przypadkach nawet przy ścisłym przestrzeganiu higieny jamy ustnej może rozwinąć się zapalenie przyzębia.
Resorpcja zębów: Zmiany w jamie ustnej kota prowadzą do rozwoju zapalenia dziąseł wokół zębów.
Choroby immunologiczne: Zapalenie błony śluzowej jamy ustnej może być spowodowane chorobami autoimmunologicznymi lub o podłożu immunologicznym, nadmiernymi reakcjami układu odpornościowego na normalne czynniki stresogenne, takie jak bakterie i toksyny nagromadzone w płytce bakteryjnej.
Płytka bakteryjna: Podobnie jak w przypadku zapalenia dziąseł, tworzenie się płytki bakteryjnej na zębach jest główną przyczyną chorób przyzębia. Płytka z czasem przekształca się w kamień nazębny i może powodować zapalenie dziąseł.
Tatar: Złogi kamienia nazębnego powstają z minerałów pochodzących ze śliny i gromadzą się na zębach. Kamień nazębny może podrażniać dziąsła i przyczyniać się do chorób przyzębia.
Infekcje bakteryjne: Bakterie chorobotwórcze gromadzące się wokół zębów mogą powodować poważne infekcje i zapalenie dziąseł oraz tkanek.
Choroby przyzębia u kotów są częstym schorzeniem jamy ustnej i tkanek podporowych zębów, wymagającym maksymalnej uwagi i szybkiej konsultacji ze specjalistą weterynarii.
Objawy chorób przyzębia u kotów
Do głównych objawów choroby przyzębia u kotów zalicza się:
- Nieprzyjemny zapach z ust (Cuchnący oddech choroba): Jednym z pierwszych objawów choroby przyzębia jest nieprzyjemny zapach oddechu.
- Krwawienie z dziąseł: Dziąsła mogą krwawić podczas szczotkowania zębów lub żucia.
- Trudności w jedzeniu: Koty mogą mieć trudności z żuciem i połykaniem, co prowadzi do zmniejszenia apetytu i spożycia pokarmu.
- Nadmierne ślinienie: Nadmierne wydzielanie śliny może być oznaką dyskomfortu w jamie ustnej.
- Bolesne żucie: Koty mogą odczuwać ból podczas żucia.
- Luźne lub wypadające zęby: W zaawansowanym stadium choroba przyzębia może prowadzić do utraty zębów.
Leczenie zapalenia przyzębia u kotów
Bardzo ważne i zalecane jest, aby kot został zbadany przez lekarza weterynarii w celu właściwej oceny i zaplanowania leczenia. Leczenie chorób przyzębia u kotów wymaga ostrożnego i ciągłego podejścia w celu utrzymania zdrowia jamy ustnej.
Leczenie chorób przyzębia u kotów różni się w zależności od stadium choroby. W przypadku zapalenia dziąseł bez utraty kości skuteczny jest skaling dentystyczny, polegający na usunięciu płytki bakteryjnej z zębów, także pod dziąsłami. Procedury te mogą pomóc w opanowaniu stanu zapalnego i zapobieganiu postępowi choroby.
W przypadku utraty struktur podtrzymujących ząb, a proces ten jest nieodwracalny, lekarz weterynarii może zdecydować się na jedno z poniższych rozwiązań:
Aplikacja antybiotyków pod dziąsła: Do zwalczania lokalnych infekcji i kontrolowania rozprzestrzeniania się bakterii.
Leczenie kanałowe: W niektórych przypadkach można zastosować leczenie kanałowe, aby zachować dotknięty ząb i jednocześnie usunąć infekcję od wewnątrz.
Wyrywanie zęba: W ciężkich przypadkach, gdy zęby są nieodwracalnie uszkodzone, może być konieczna ekstrakcja, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się infekcji i złagodzić dyskomfort.
Leczenie antybiotykami: W sytuacjach ciężkich infekcji może być konieczne podanie antybiotyków w celu zwalczania bakterii i kontrolowania stanu zapalnego.
Leczenie bólu: Aby zapewnić zwierzęciu komfort, można podawać leki łagodzące ból związany z zabiegami lub stanem chorobowym.
Domowa higiena jamy ustnej: Właściciele mogą odegrać kluczową rolę w zapobieganiu nawrotom, przyjmując regularne praktyki higieny jamy ustnej, w tym szczotkowanie zębów i stosowanie specjalnych produktów przeznaczonych do utrzymania zdrowia zębów.
Utrzymywanie rygorystycznej higieny jamy ustnej i regularne wizyty u lekarza weterynarii przyczyniają się do zapewnienia zwierzęciu optymalnego stanu zdrowia jamy ustnej.
