Diş rezorpsiyonu veya odontoklastik lezyonlar olarak da bilinen kedilerde diş rezorpsiyonu, dişlerin minesini ve dentinini (dişin çoğunluğunu oluşturan sert doku) etkileyen yaygın ve ilerleyici bir durumdur. Bu sorun hem genç hem de yaşlı kedileri etkileyebilir ve diş kaybına neden olabilir.
Kedilerde yaygın olarak görülen ve nüfusun 0 ila `'ını etkileyen bir sorun olmasına rağmen, kedilerde diş erimesinin kesin nedenleri kapsamlı araştırmalara rağmen tam olarak anlaşılamamıştır. Genetik faktörler, enfeksiyonlar, kronik inflamasyon ve bireysel yatkınlıklar bu durumun gelişiminde önemli rol oynayabilir.
Diş etleri ve dişlerdeki inflamatuar bir reaksiyonun, kedilerde diş emilimine yol açan sürecin tetiklenmesine katkıda bulunabileceğine inanılmaktadır.
Kedilerde Diş Rezorpsiyonu Çeşitleri
Kedilerde iki farklı diş emilimi türü vardır:
Taç Rezorpsiyonu
Bu tür bir erime, diş kronunun tahribatını içerir ve sıklıkla diş yüzeyinde gözle görülür bir kusur olarak kendini gösterir. Bu durumlarda kök nispeten normal kalır ve periodontal bağ röntgende görülebilir. Bazı durumlarda, kökün kemikte kaldığı bir taç kırığı mevcut olabilir.
Kök Rezorpsiyonu
Kök rezorpsiyonu dişin kök seviyesindeki lezyonları içerir. X ışınları kemiğe kök göçünü ortaya çıkarır ve bazen replasman kök rezorpsiyonu olarak da adlandırılır. Bu olay dişin destekleyici yapısını etkileyebilir ve diş stabilitesi ve kedinin ağız sağlığı açısından sonuçlar doğurabilir.
Kedilerde Diş Rezorpsiyonunun Belirtileri
Dokunma hassasiyeti. Kediler ağızda artan hassasiyet sergileyebilir ve dokunmaya olumsuz tepki verebilir.
Yemek yeme zorluğu. Çiğneme acı verebilir ve kediler kuru mamadan kaçınarak veya yumuşak mamayı tercih ederek mama tercihleri geliştirebilir.
Aşırı tükürük. Diş emilimi aşırı tükürüğü tetikleyebilir ve kedilerin salyaları akabilir.
Kırılgan dişler veya diş kırıkları. Etkilenen dişler kırılgan hale gelebilir ve kırılmalara maruz kalabilir; sahipleri, kedinin tükürüğünde diş parçalarını fark edebilir.
Hoş olmayan nefes kokusu. Diş emilimiyle ilişkili enfeksiyonlar, hoş olmayan nefes kokusunun (ağız kokusu) başlamasına katkıda bulunabilir.
Teşhis ve tedavi
Kedilerde diş erimesinin teşhisi, bir veteriner tarafından yürütülen kapsamlı bir diş muayenesini gerektirir. Diş etlerinin altındaki dişlerin durumunu değerlendirmek için röntgen kullanılabilir.
İlgili: Bir kedinin ağzı neden kötü kokar? Nedenleri ve Tedavisi.
Tedaviye gelince, durumun evresine bağlıdır. Erken aşamalarda diş taşının uzaklaştırılması ve diş jellerinin uygulanması gibi konservatif tedaviler denenebilir.
Daha ileri vakalarda, diş erimesinin ilerlemiş olduğu ve ağrı ve rahatsızlığa neden olduğu durumlarda, etkilenen dişlerin çekimi gerekli olabilir. Kedilerde etkilenen dişlerin çıkarılması acıyı hafifletebilir ve yaşam kalitesini artırabilir.
