Panleukopenie of Feline Parvovirus (FPV) is een uiterst besmettelijke virusziekte die katten treft. Het wordt veroorzaakt door het kattenparvovirus, dat zeer resistent is en gedurende langere tijd in de omgeving kan overleven. Het virus beïnvloedt voornamelijk het maag-darm- en hematopoietische systeem van katten.
Wat is panleukopenie of kattenparvovirus (FPV) en wat zijn de symptomen?
Panleukopenie of Feline Parvovirus (FPV) is een ernstige, zeer besmettelijke infectieziekte die katten treft. Het richt zich primair op de witte bloedcellen en dringt snel het spijsverterings-, zenuw- en lymfestelsel van het dier binnen.
Deze ziekte manifesteert zich zeer agressief bij kittens of jonge katten die zich nog in de ontwikkelingsfase bevinden. De snel replicerende cellen zijn het belangrijkste doelwit van het kattenparvovirus. Daarom heeft het virus bij snelgroeiende katten de mogelijkheid om een groot aantal cellen in verschillende weefsels en organen aan te vallen.
Het is heel goed mogelijk dat een volwassen kat die dit virus oploopt, asymptomatisch is en dat het parvovirus zich helemaal niet manifesteert.
Het virus heeft een incubatietijd van 3-4 dagen en het begin is agressief. Wanneer u de eerste tekenen waarneemt (meestal bloederige diarree), heeft het virus zich dus al gevestigd en is het het lichaam binnengedrongen.
Het begin gaat vaak gepaard met koorts (40-41 graden Celsius), braken, diarree, lethargie en verlies van eetlust. Deze symptomen worden vaak verward met vergiftiging.
Andere symptomen die aanleiding moeten geven tot bezorgdheid zijn onder meer apathie en lethargie, onverschilligheid ten opzichte van de omgeving, het hoofd op de poten, frequente, stinkende ontlasting (tot 25 keer per dag), een gevoelige en pijnlijke buik, huilen, moeite met lopen, overmatige dorst en, in ernstige gevallen, de ontwikkeling van conjunctivitis, verlamming van ledematen en verlies van elasticiteit van de huid.
Hoe wordt het kattenparvovirus overgedragen?
Panleukopenie of Feline Parvovirus (FPV) wordt snel overgedragen via oraal contact tussen katten of via contact met de ontlasting of het speeksel van een andere kat. Bovendien kunnen eigenaren het virus in huis brengen door het op hun kleding of schoenen te dragen. Kittens jonger dan 5 maanden worden het meest getroffen en het virus kan tot een jaar nadat een kat is geïnfecteerd, aanhouden. Het overlevingspercentage voor dit virus is 50%.
Het virus is veerkrachtig en kan zich verbergen in tapijten, meubels en hardhouten vloeren, maar kan worden vernietigd met middelen op bleekmiddelbasis.
Helaas sterft 95% van de getroffen katten binnen 3-4 dagen als de symptomen worden verwaarloosd.
Behandeling voor Feline Parvovirus en vaccinatie
Vanaf de eerste dag waarop symptomen worden waargenomen, wordt aanbevolen een dierenarts te raadplegen. De diagnose kan worden gesteld via een sneltest (ELISA), waarbij witte bloedcellen worden geteld.
Zodra het virus is gedetecteerd, moet de kat worden geïsoleerd van andere katten, moet de omgeving worden schoongemaakt en moeten alle voorwerpen waarmee hij in contact is gekomen, worden weggegooid en vervangen door nieuwe.
De behandeling wordt bij voorkeur uitgevoerd in een ziekenhuisomgeving, dus de kat moet gedurende de gehele aanbevolen periode door de dierenarts in het ziekenhuis worden opgenomen.
De behandeling is behoorlijk agressief en omvat intraveneuze vloeistoftherapie, antibiotica, glucose, vitamines, elektrolyten en soms bloedtransfusies.
Als de kat het overleeft, zorg er dan voor dat je de woonruimte grondig desinfecteert. Als u nog andere katten heeft, isoleer deze dan van de zieke en was de kat die u uit het ziekenhuis heeft teruggebracht.
De kat moet na de behandeling een paar dagen in een rustige en warme kamer worden gehouden en kan kamille- of muntthee krijgen. Volg nauwkeurig het dieet en de behandeling voorgeschreven door de dierenarts.
Eenmaal behandeld en gered, zal de kat voor de rest van zijn leven immuun worden.
Verwant: Hypertrofische cardiomyopathie bij katten – Symptomen en behandeling
Conclusie
Concluderend is het van cruciaal belang om de ernst van Panleukopenie of Feline Parvovirus (FPV) en de mogelijke gevolgen ervan voor katten te begrijpen. Vroegtijdige diagnose en onmiddellijke veterinaire interventie zijn van cruciaal belang bij de behandeling van Panleukopenie of Feline Parvovirus om de kansen op overleving en herstel te verbeteren. Deze dodelijke en zeer besmettelijke ziekte vereist strikte isolatie, ziekenhuisopname en een agressieve behandelaanpak. Door prioriteit te geven aan de gezondheid en het welzijn van uw katachtige metgezellen en onmiddellijk medische hulp te zoeken, kunt u de dreiging van Panleukopenie of het Feline Parvovirus effectief beheersen.
Wat is kattenpanleukopenie (FPV)?
Feline Panleukopenie (FPV) is een ernstige en zeer besmettelijke virusziekte die katten treft. Het wordt veroorzaakt door het kattenparvovirus en kan de gastro-intestinale en hematopoietische systemen van katten beïnvloeden.
Hoe wordt kattenpanleukopenie overgedragen?
De ziekte wordt overgedragen door direct contact tussen katten of door blootstelling aan de ontlasting of het speeksel van een geïnfecteerde kat. Mensen kunnen het virus ook via kleding of schoenen naar huis dragen.
Wat zijn de symptomen van kattenpanleukopenie?
Symptomen zijn onder meer koorts, braken, bloederige diarree, lethargie, verlies van eetlust, buikpijn en, in sommige gevallen, conjunctivitis, verlamming en bewegingsproblemen.
Hoe wordt Feline Panleukopenie behandeld?
De behandeling omvat vaak ziekenhuisopname, intraveneuze vloeistoftherapie, antibiotica, glucose, vitamines en elektrolyten. In zeldzame gevallen kunnen bloedtransfusies noodzakelijk zijn.
Hoe kan kattenpanleukopenie worden voorkomen?
Preventie omvat regelmatige vaccinatie van katten tegen het kattenparvovirus. Het handhaven van een goede hygiëne en het vermijden van contact met onbekende of geïnfecteerde katten kan ook het risico op virusoverdracht verminderen.
