Kat urineert buiten de kattenbak? Hoe dit probleem op te lossen.
Als uw kat buiten de kattenbak plast, is dit een teken dat er iets mis is. Met een kat in huis is het zeker geen prettige situatie als je kat ervoor kiest om op bed, op de deurmat of op andere plekken in huis te plassen. Meestal vermijdt een kat de kattenbak vanwege gedragsproblemen of onderliggende medische problemen.
Laten we eens kijken waar dit gedrag van een kat die zijn afval in de kattenbak bedekt, vandaan komt.
Inhoudsopgave
Hoe weten katten dat ze de kattenbak moeten gebruiken?
Normaal gesproken, ongeacht de grootte, zal een kat, zodra hij de kattenbak wordt getoond, instinctief daarheen gaan voor zijn fysiologische behoeften, zowel ontlasting als urineren.
Katten hebben het natuurlijke gedrag om hun ontlasting en urine te bedekken om zichzelf te beschermen tegen potentiële roofdieren. Dit gedrag is geworteld in hun overlevingsinstinct. Door hun uitwerpselen te bedekken, zullen potentiële roofdieren de geur niet identificeren, waardoor ze veilig blijven. Daarom vertonen katten dit gedrag niet om hygiënische redenen, maar om te overleven.
Katten hechten echter ook veel waarde aan reinheid. Als uw kat buiten de kattenbak plast, is het essentieel om te controleren of de kattenbak schoon is.
De kattenbak kan een reden zijn dat uw kat buiten plast
Als uw kat zich niet op zijn gemak voelt in de kattenbak of het lastig vindt om deze te gebruiken, kunnen verschillende veelvoorkomende problemen ervoor zorgen dat de kat alternatieve plekken gaat zoeken voor zijn fysiologische behoeften:
Als uw kat zich niet op zijn gemak voelt in de kattenbak of het lastig vindt om deze te gebruiken, kunnen verschillende veelvoorkomende problemen ervoor zorgen dat de kat alternatieve plekken gaat zoeken voor zijn fysiologische behoeften:
- Onvoldoende reiniging van de kattenbak: Als de kattenbak naar uitwerpselen en urine ruikt, kan de kat weigeren deze te gebruiken. Dit geldt vooral voor overdekte kattenbakken, die geuren binnenin vasthouden.
- Te weinig of te veel zwerfvuil: Katten geven vaak de voorkeur aan een laag kattenbakvulling van 5-6 cm in de bak, voldoende om urine en ontlasting te bedekken.
- De kattenbak is te klein: Als de kattenbak te klein is voor de kat, kan hij in de verleiding komen om andere plekken in huis te zoeken voor zijn fysiologische behoeften. Katten hebben voldoende ruimte nodig om 360 graden te kunnen draaien in de kattenbak en een gat te graven om te plassen.
- Eén doos voor een groot huis: In een groter huis zijn minimaal twee kattenbakken nodig, vooral in woningen met meerdere verdiepingen.
- Meerdere katten, meerdere dozen: Idealiter zou elke kat een kattenbak moeten hebben. Hoewel twee katten vaak zonder problemen dezelfde box kunnen delen, zijn sommige katten misschien kieskeuriger en vermijden ze delen.
- Oppervlaktevoorkeuren: Sommige katten ontwikkelen voorkeuren voor specifieke oppervlakken, zoals tapijten, potgrond of beddengoed.
- Voorkeuren of afkeer van specifieke soorten zwerfvuil: Vanwege hun gevoelige zintuigen kunnen katten een hekel hebben aan de geur of textuur van bepaalde soorten kattenbakvulling, waardoor ze dozen met die materialen vermijden.
- Locatievoorkeuren: Net als mensen of honden kunnen katten voorkeuren hebben voor waar ze hun behoefte doen. Het verkeerd plaatsen van de kattenbak kan tot vermijding leiden.
- Onvermogen om de kattenbak te gebruiken: Oudere katten of katten met bepaalde fysieke beperkingen kunnen moeite hebben met het gebruik van bepaalde soorten kattenbakken. Het kiezen van een geschikte doos voor hun behoeften is van cruciaal belang.
- Negatieve associatie met de kattenbak: Sommige katten stoppen mogelijk met het gebruik van een gewone kattenbak omdat ze deze associëren met een traumatische of pijnlijke gebeurtenis. Als een kat bijvoorbeeld in het verleden pijn heeft ervaren tijdens het plassen, kan hij de kattenbak vermijden om ongemak te voorkomen.
- Spanning: Veranderingen in de routine of de omgeving van een kat, zoals verhuizen of het introduceren van nieuwe familieleden of huisdieren, kunnen stress en angst veroorzaken, waardoor de kat de kattenbak gaat vermijden.
- Conflicten in huizen met meerdere katten: In huishoudens met meerdere katten kan er een hiërarchie in het gebruik van de kattenbak ontstaan, waarbij een dominante kat stress en kattenbakproblemen veroorzaakt voor andere katten.
Medische oorzaken voor een kat die buiten de kattenbak urineert
Naast gedrags- en milieuproblemen kunnen er medische problemen zijn waardoor een kat buiten de kattenbak plast.
Urineweginfecties (UTI's):
Als een kat vaak naar de kattenbak gaat maar een zeer kleine hoeveelheid urine produceert, kan het zijn dat hij last heeft van een urineweginfectie. In dit geval wordt het raadplegen van een dierenarts aanbevolen.
Pijnlijk blaassyndroom of interstitiële cystitis:
Deze neurologische aandoening beïnvloedt de blaas van een kat. Katten met interstitiële cystitis kunnen vaak proberen te plassen, maar zonder succes. Deze aandoening kan ertoe leiden dat een kat buiten de kattenbak gaat plassen vanwege de dringende noodzaak om te plassen of de daarmee gepaard gaande pijn. Omdat het een ernstige, levensbedreigende aandoening is, is het van cruciaal belang om een passende behandeling te zoeken.
Nierblokkades:
Als een kat nierstenen of andere soorten verstoppingen krijgt, zal hij vaak proberen te plassen, maar zonder succes. Dergelijke gevallen zijn uiterst pijnlijk, dus het is absoluut noodzakelijk om in deze situatie onmiddellijk een dierenarts te raadplegen.
Wat u moet doen als uw kat buiten de kattenbak plast
Wanneer katten buiten de kattenbak gaan plassen, zijn er verschillende maatregelen die u kunt nemen om dit gedrag te corrigeren. De fundamentele regel is ervoor te zorgen dat de kat zich op zijn gemak voelt in de kattenbak.
Houd de kattenbak schoon: Katten geven de voorkeur aan schone kattenbakken, dus zorg ervoor dat u deze minstens één keer per dag schoonmaakt. Verschoon de kattenbakvulling één keer per week volledig en ontsmet de bak.
Kies voor een ruime kattenbak: De meeste katten waarderen grotere kattenbakken die voldoende ruimte bieden voor hun behoeften.
Pas het zandniveau aan: Zorg ervoor dat de dikte van de zandlaag ongeveer 5-6 cm is, omdat dit een gebruikelijke voorkeur is voor katten.
Vermijd geurende nestjes: De meeste katten geven de voorkeur aan ongeparfumeerde kattenbakvulling, dus vermijd kattenbakvulling met sterke geuren.
Verander het nest niet te vaak: Probeer indien mogelijk de kattenbakvulling niet te vaak te vervangen, omdat sommige katten liever hun eigen sporen in de bak ruiken.
Zorg voor een afgelegen maar toegankelijke locatie: Zoek een rustige maar gemakkelijk bereikbare plek voor de kattenbak, zodat de kat zich er veilig in voelt.
Zorg ervoor dat u voldoende kattenbakken heeft: Als u meerdere katten heeft, zorg er dan voor dat er voor elke kat voldoende kattenbakken zijn.
Plaats de voerbak niet in de buurt van de kattenbak: Katten geven de voorkeur aan aparte ruimtes om te eten en te poepen.
Ruim alle “ongelukken” op: Verwijder zorgvuldig eventuele sporen van urine of uitwerpselen van buiten de kattenbak om aanhoudende geurtjes te voorkomen.
Verminder de aantrekkelijkheid van ongewenste oppervlakken: Als de kat een voorkeur voor bepaalde oppervlakken ontwikkelt, kunt u vloerkleden of aluminiumfolie gebruiken of er etherische olie van citrusvruchten op spuiten om die oppervlakken minder aantrekkelijk te maken.
Creëer positieve associaties met de kattenbak: Als de kat negatieve associaties met de kattenbak heeft ontwikkeld, probeer dan prettige ervaringen eromheen aan te bieden, zoals het verplaatsen van de locatie van de kattenbak, in de buurt spelen of speelgoed en beloningen geven.
Territoriummarkering met urine
Territoriummarkering met urine is een probleem, vooral bij mannelijke katten. Dit gedrag heeft niets te maken met de eerder genoemde problemen en gaat meer over een instinctieve verdediging van hun territorium.
Katten markeren hun territorium door te urineren, een actie die geworteld is in communicatie in plaats van problemen die rechtstreeks verband houden met kattenbakken.
Naarmate katten groeien en volwassen worden, hebben ze de neiging om bepaalde territoria te verkennen en te ‘claimen’ als ze de kans krijgen. Zelfs als een kater territorium met een andere kat kan delen, communiceren ze via verschillende signalen, en het markeren van territorium door middel van urineren is een van deze signalen. Door dit te doen, kondigt een kat zijn aanwezigheid in het territorium aan en markeert hij specifieke objecten als zijn eigendom.
Hoewel binnenkatten misschien geen voedsel hoeven te vinden of hoeven te vechten om te overleven, kunnen ze deze manier van communiceren behouden. De kans dat ze buiten de kattenbak plassen is echter klein als hun omgeving stabiel is, vrij van conflicten, ze zijn gesteriliseerd of gecastreerd en geen partner nodig hebben.
Als een kat niet gesteriliseerd is, een partner verlangt of op de een of andere manier gestoord is, kan hij zijn territorium met urine markeren. Dit gedrag helpt ongewenste individuen op afstand te houden en creëert een sfeer van vertrouwdheid en veiligheid voor de kat.
Deze “gebiedsmarkeringstaal” omvat de volgende kenmerken:
- Urine wordt meestal op verticale oppervlakken gespoten.
- De kat leunt tegen een verticaal voorwerp (zoals een stoel, muur of bank), met zijn lichaam omhoog en zijn staart recht omhoog in de lucht.
- De hoeveelheid urine die vrijkomt is veel kleiner dan bij normaal urineren in de kattenbak.
- De urine heeft een specifieke en zeer sterke geur.
Er zijn ook bepaalde kenmerken van de kat of zijn omgeving die kunnen bijdragen aan urinevlekken:
- De kat is een ongecastreerd mannetje, hoewel deze actie kan worden uitgevoerd door vrouwtjes of gecastreerde mannetjes; het komt vaker voor bij ongecastreerde dieren, omdat het een manier is om een partner te vinden.
- De aanwezigheid van meerdere katten in hetzelfde huishouden vergroot de kans op territoriale markeringsproblemen.
- Er zijn conflicten tussen katten in het huishouden, wat kan leiden tot urinevlekken.
Concluderend: als u merkt dat uw kat buiten de kattenbak plast, is het belangrijk om te begrijpen dat dit het gevolg kan zijn van verschillende factoren. In veel gevallen kan het probleem met geduld en aandacht worden opgelost. De cruciale eerste stap is het uitsluiten van onderliggende medische oorzaken, zoals urineweginfecties of andere aandoeningen. Zodra de medische aspecten zijn aangepakt, kunt u strategieën implementeren om het de kat comfortabel te maken in de kattenbak, inclusief het schoonhouden van de kattenbak, het garanderen van toegankelijkheid en het gebruiken van de juiste kattenbakvulling. Bovendien kan het begrijpen van gedragsredenen, zoals territoriummarkering, bijdragen aan het voorkomen van plassen buiten de kattenbak.
Met geduld, aandacht en de juiste aanpassingen is het mogelijk om terug te keren naar een harmonieuze en schone omgeving in huis, waarbij uw kat de kattenbak gebruikt zoals bedoeld.
Als uw kat dit vertoont gedrag, is het van cruciaal belang om de oorzaak snel te identificeren en aan te pakken. Het observeren van de voorkeuren van uw kat en het onderhouden van een schone en geschikte kattenbakomgeving kan deze problemen vaak oplossen. Als de problemen aanhouden, wordt aanbevolen om een dierenarts te raadplegen om eventuele onderliggende medische problemen uit te sluiten.